หัวเรื่อง เราเป็นใครในสายพระเนตรพระเจ้า
พระธรรม อพยพ 19.1-6
คำนำ
นี่เป็นเดือนที่สามหลังจากอพยพออกจากอียิปต์ (จากสภาพทาส)
พวกอิสราเอลตั้งค่ายที่หน้าภูเขาซีนาย พระเจ้าตรัสกับโมเสสถึงสาเหตุที่พระองค์นำพวกเขามาถึงที่นี้
เพื่อให้พวกเขารู้ว่า เขา ( เรา) เป็นใครในสายพระเนตรของพระเจ้า เช่นเดียวกันในอดีตเราทั้งหลายก็ตกเป็นทาสของวิญญาณต่างๆ
(กท 4.3) แต่เมื่อเราเชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์แล้ว เราก็มีสถานภาพใหม่ในสายพระเนตรของพระเจ้า
1.
เป็นบุตรของพระเจ้า (5) “กรรมสิทธิ์”
เจ้าจะเป็นกรรมสิทธิ์ของเราที่เราเลือกสรรจากท่ามกลาง
ชนชาติทั้งปวง
เพราะแผ่นดินทั้งสิ้นเป็นของเรา
1.1.
ในอดีตอิสราเอลตกเป็นทาสในอียิปต์
ได้ชื่อว่าลูกทาส เดี๋ยวนี้พระเจ้าทรงไถ่และเรียกอิสราเอลว่าเป็นบุตรของเรา
(อพย 4.22-23)
เจ้าจงทูลฟาโรห์ว่า 'พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า คนอิสราเอลเป็นบุตรหัวปีของเรา 23เราบอกแก่เจ้าว่า “จงปล่อยบุตรของเราให้ไปนมัสการเรา” ถ้าเจ้าไม่ยอมให้เขาไป เราจะประหารชีวิตบุตรหัวปีของเจ้าเสีย' ”
§ มนุษย์เราตกเป็นทาสขอวิญญาณต่างๆ
แต่พระเยซูคริสต์ทรงไถ่เราแล้วเพื่อให้ได้รับฐานะบุตรของพระเจ้า
ฮบ 2.14-15, 14บุตรทั้งหลายร่วมสายโลหิตกันฉันใด พระองค์ก็ทรงเป็นเช่นนั้นด้วย เพื่อโดยทางความตายนั้นเอง พระองค์จะได้ทรงทำลายผู้ที่มีอำนาจแห่งความตาย คือมารเสียได้ 15และจะได้ทรงช่วยเขาเหล่านั้นให้พ้นจากการเป็นทาสชั่วชีวิต เพราะเหตุกลัวความตาย
กท 4.6
เพื่อจะทรงไถ่คนเหล่านั้นที่อยู่ใต้ธรรมบัญญัติ เพื่อให้เราได้รับฐานะเป็นบุตร
ยน 1.12
แต่ส่วนบรรดาผู้ที่ต้อนรับพระองค์
ผู้ที่เชื่อในพระนามของพระองค์
พระองค์ก็ทรงประทานสิทธิให้เป็นบุตรของพระเจ้า
§ หลักประกันคือพระวิญญาณทรงสถิตกับเรา เป็นตราประทับในเรา
(กท 4.6-7) และเพราะท่านเป็นบุตรของพระเจ้าแล้ว
พระองค์จึงทรงใช้พระวิญญาณแห่งพระบุตรของพระองค์ เข้ามาในใจของเรา ร้องว่า
“อาบา” คือ พระบิดา
(อฟ 1.13) ในพระองค์นั้น ท่านทั้งหลายก็เช่นเดียวกัน เมื่อท่านได้ฟังสัจวาทะ คือข่าวประเสริฐเรื่องความรอดของท่าน และได้วางใจในพระองค์
ได้รับการผนึกตราไว้ด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์แห่งพระสัญญา
1.2.
เมื่อเราเป็นบุตรเราก็ได้เป็นทายาท
วันหนึ่งเราจะรับมรดกในสวรรค์ (กท 4.7) เหตุฉะนั้นโดยพระเจ้า ท่านจึงไม่ใช่ทาสอีกต่อไป แต่เป็นบุตร
และถ้าเป็นบุตรแล้ว ท่านก็เป็นทายาท
2.
เป็นอาณาจักรแห่งปุโรหิตของพระเจ้า
(6ก)
เจ้าทั้งหลายจะเป็นอาณาจักรปุโรหิต และเป็นชนชาติบริสุทธิ์สำหรับเรา
2.1.
ราชอาณาจักรปุโรหิตกับปุโรหิตในพันธสัญญาเดิมมีความต่างกัน
§ ปุโรหิตคือคนกลางระหว่าพระเจ้ากับมนุษย์ ทำหน้าที่ถวายเครื่องบูชาแทนประชาชน ซึ่งเป็นเงาเล็งถึงพระเยซูคริสต์ ผู้ทรงเป็นปุโรหิตเป็นนิตย์
ทรงถวายพระองค์เองเป็นเครื่องบูชาลบบาปตลอดไปเป็นนิตย์ (ฮบ 7.25-27, 9.25-28)
ฮบ 7.25-27 ด้วยเหตุนี้
พระองค์จึงทรงสามารถเป็นนิตย์ที่จะช่วยคนทั้งปวงที่ได้เข้ามาถึงพระเจ้าโดยทางพระองค์นั้นให้ได้รับความรอด เพราะว่าพระองค์ทรงพระชนม์อยู่เป็นนิตย์ เพื่อช่วยทูลขอพระกรุณาให้คนเหล่านั้น 26มหาปุโรหิตเช่นนี้แหละที่เหมาะสำหรับเรา คือเป็นผู้บริสุทธิ์ ปราศจากอุบายไร้มลทิน แยกจากคนบาปทั้งปวง ประทับอยู่สูงกว่าฟ้าสวรรค์ 27พระองค์ไม่ต้องทรงนำเครื่องบูชามาทุกวันๆ ดังเช่นมหาปุโรหิตอื่นๆ ผู้ซึ่งตอนแรกถวายสำหรับความผิดของตัวเอง แล้วจึงถวายสำหรับความผิดของประชาชน
ส่วนพระเยซูได้ทรงถวายเครื่องบูชาเพียงครั้งเดียว
คือเมื่อพระองค์ได้ทรงถวายพระองค์เองต่อพระเจ้า
9.26-28 26เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น
พระองค์คงจะต้องทรงทนทุกข์ทรมานหลายครั้ง
นับตั้งแต่สร้างโลกมา
แต่ความจริง พระองค์ทรงปรากฏเพียงครั้งเดียวเท่านั้นในปลายยุค เพื่อกำจัดบาปให้หมดสิ้นไป โดยการถวายพระองค์เองเป็นเครื่องบูชา 27มีข้อกำหนดสำหรับมนุษย์ไว้แล้วว่าจะตายครั้งเดียว และหลังจากนั้นก็จะมีการพิพากษาฉันใด 28พระคริสต์ก็ฉันนั้น
คือพระองค์ทรงถวายพระองค์เองเป็นเครื่องบูชาครั้งเดียว เพื่อจะได้ทรงแบกบาปของคนเป็นอันมากไว้ พระองค์จะทรงปรากฏเป็นครั้งที่สอง มิใช่เพื่อกำจัดบาป
แต่เพื่อช่วยบรรดาผู้ที่รอคอยพระองค์ด้วยใจจดจ่อให้ได้รับความรอด
§ ราชอาณาจักรปุโรหิต คือบรรดาคนที่พระองค์ทรงเลือกสรรจากชนชาติทั้งโลกให้ทำหน้าที่ถวายการนมัสการพระเจ้า
โดยการถวายชีวิตทั้งหมดเป็นเครื่องบูชาที่พระเจ้าทรงพอพระทัย
2.2.
ในพันธสัญญาใหม่เรียกผู้เชื่อว่า
ปุโรหิตหลวง เพื่อถวายสักการบูชาฝ่ายวิญญาณ คือการนมัสการพระเจ้า
(1 ปต2.5) และท่านทั้งหลายก็เสมือนศิลาที่มีชีวิต
ที่กำลังก่อขึ้นเป็นพระนิเวศฝ่ายพระวิญญาณ เป็นปุโรหิตบริสุทธิ์ เพื่อถวายสักการบูชาฝ่ายวิญญาณ ที่ชอบพระทัยของพระเจ้าโดยทางพระเยซูคริสต์
เครื่องบูชาที่พระเจ้าทรงประสงค์คือการถวายตัว (โรม 12.1) ข้าพเจ้าจึงวิงวอนท่านทั้งหลายให้ถวายตัวของท่านแด่พระองค์
เพื่อเป็นเครื่องบูชาที่มีชีวิตอันบริสุทธิ์และเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า ซึ่งเป็นการนมัสการโดยวิญญาณจิตของท่านทั้งหลาย
3.
เป็นชนชาติบริสุทธิ์ของพระเจ้า
(6ข)
เจ้าทั้งหลายจะเป็นชนชาติบริสุทธิ์สำหรับเรา
3.1.
คำว่า บริสุทธิ์ ในพระคัมภีร์หมายถึง คนหรือสัตว์หรือสิ่งของ
ที่แยกไว้สำหรับพระเจ้าโดยเฉพาะ
3.2.
อิสราเอลเป็นชนชาติที่ถูกแยกออกจากชนชาติทั่วโลกเพื่อพระเจ้าโดยเฉพาะ
เพื่อประกาศพระบารมีขอพระเจ้าท่ามกลางประชาชาติทั่วโลก
§ พระธรรม 1 เปโตร 2.9
เรียกผู้เชื่อว่า เป็นชนชาติที่พระองค์ทรงเลือกไว้
เป็นประชาชาติบริสุทธิ์
เป็นชนชาติของพระเจ้าโดยเฉพาะ (แยกไว้เพื่อพระเจ้าโดยเฉพาะ) เพื่อประกาศพระบารมีของพระเจ้า เราทุกคนที่เชื่อเป็นชนชาติบริสุทธิ์ที่ถูกแยกไว้เพื่อพระเจ้า
เพื่อให้เราประกาศพระบารมีของพระองค์
3.3.
ข้อเรียกร้องขอพระเจ้าคือ
“จงชำระตัวให้บริสุทธิ์”
ลนต 11.45, เพราะเราคือพระเจ้าผู้นำเจ้าออกจากแผ่นดินอียิปต์ เพื่อเป็นพระเจ้าของเจ้า เพราะฉะนั้นเจ้าจึงต้องบริสุทธิ์ เพราะเราบริสุทธิ์”
1 ปต 2.15 เพราะเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า
ที่จะให้ท่านทั้งหลายระงับความโง่ของคนโฉดเขลาด้วยการประพฤติดี
สรุป
พระเจ้าทรงรักเรามากมายเหลือเกิน
พระองค์ทรงเลือกสรรเราทั้งหลายจากบรรดาประชาชาติทั่วโลกเพื่อจะนำเรามายังพระพักตร์พระองค์ทั้งในโลกนี้และในแผ่นดินสวรรค์ด้วย ....................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น